შთანთქმა, ჩაყლაპვა, დამხობა, დახრჩობა:
- „მოქცევამან დ ა მ თ ქ ა მე“ ფს. 68,3; „დ ა ი თ ქ ა სიკუდილი ძლევითა“ I კორ. 15,54; „დ ა თ ქ ა უფალმან უწყალოდ ყოველი
- შუენიერებაჲ იაკობისი“ O, გოდ. იერემ. 2,2; „დ ა ი თ ქ ნ ე ს ქუესკნელად ბჭენი მისნი“ O, გოდ. იერემ. 2,9; „რაჲთა დ ა ი თ ქ ა ს
- უხილავი იგი ფარაო“ დ.დ. 125,11. „დათქმულსა მას უშჯულოებისაგან ადრე შჯულისა მიერ გამოეცხადე“ გან. ი. 200,15.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.