მოკლებული, დაჩაგრული, ჩამორჩენილი:
- „დაკლებული იგი თქუენგან ღაღადებს“ იაკ. 5,4; „ჰგონებდეს ვინმე თქუენგანი დ ა კ ლ ე ბ უ ლ ა დ თავსა თჳსსა“ ჰებრ. 4,1;
- „ეკრძალენით, ნუ ვინმე დ ა კ ლ ე ბ უ ლ იყოს მადლისაგან ღმრთისა“ ჰებრ. 12,45; „თქუენი იგი დ ა კ ლ ე ბ უ ლ ი ამათ
- აღავსეს“ I კორ. 16,17.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.