«დაჴშული», «დაბეჭდილი», გახვეული, დაცული:
- „იხილეს კარი... დ ა კ რ ძ ა ლ უ ლ ი (var. დ ა ჴ შ უ ლ ი, დ ა ბ ე ჭ დ ი ლ ი) და ბეჭედი ეგო“ თეოდრ. 558; „აჰა ვეცხლი შენი.
- რომელი მაქუნდა დ ა კ რ ძ ა ლ უ ლ ი სუდარსა“ ლ. 19,20; „მისცა მას კისაკი თჳსი დ ა კ რ ძ ა ლ უ ლ ი საფასითა და დაბეჭდული“
- H—341,24.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.