დანარცხება, დახეთქება, დამდაბლება:
- „სადაცა დააპყრის, დ ა ა კ უ ე თ ი ს (დ ა ჰ კ უ ე თი ს C)“ DE, მრ. 9,18; „შენ აღმიღე და დ ა მ ა კ უ ე თ ე მე
- (დ ა მ კ უ ე თ ე მე Շ)“ G, ფს. 10,11; „უპყარ ფერჴი მისი და დ ა ა კ უ ე თ ე ქუეყანად“ მ. ცხ. 264v.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.