«განკჳრვება», «კჳრვება», «შეცბუნება», «დასულება», «განკრთომა», «თუალ-ხუმა», გაოცება, გონის დაკარგვა, გაშტერება, გასულელება, შეშინება:
- „დ ა უკ ჳ რ და მათ საკჳრველითა დიდითა“ C,—„გ ან უ კ ჳრ დ ებ ო და მათ განკჳრვებითა დიდითა“ DE, მრ. 5,42; „და უ კ ჳ რ და“
- DE,—„შ ე ც ბ უ ნ დ ე ს“ C, მრ. 9,15; „მოწაფეთა დ ა უ კ ჳ რ დ ე ბ ო დ ა“ DE,—„მოწაფენი… დ ა ს უ ლ ე ბ უ ლ იყვნეს“ C, მრ. 10,24;
- „კაცთ-მოყუარებისა მისთჳს დ ა გ ი კ ჳ რ დ ი ნ“ ოქრ.-მარხ და იონ. 102,36; „დ ა უ კ ჳ რ დ ა“ C,—„გ ა ნ ჰ კ რ თ ე ს“ DE, მრ. 16,5;
- „დაუკჳრდეს არარაჲ უშიშად“ O, ზირ. 40,7; „დ ა უ კ ჳ რ დ ე ბ ო დ ა მოწაფეთა მისთა“ მრ. 6,51; „შეგეშინოს და დ ა გ ი კ ჳ რ დ ე ს
- გულითა“ I, ეს. 60,5; „განვიცადენ საქმენი შენნი და დ ა მ ი კ ჳ რ დ ა“ O, ამბ. 3,2; „დ ა უ კ ჳ რ დ ე ბ ო დ ა სიტყუათა მათ“ C,—
- „უ კ ჳ რ დ ა სიტყუაჲ იგი“ DE, ლ. 2,18; „რომელსა არა დ ა უ კ ჳ რ დ ე ბ ი ს პირი კაცისაჲ, არცა მიიღებს ქრთამსა“ G — „რომელმან არა
- თ უ ა ლ-ა ხ უ ნ ი ს არცა მიიღის ქრთამი“ M, II შჯ. 10,17.