დადნობა; დასველება, დანამვა:
- „ფიცხელ არს რკინაჲ, ხოლო ცეცხლმან დ ა ა ლ ბ ი ს იგი“ მ. სწ. 309, 3; „დ ა მ ი ლ ბ ე ნ ჩუენ პაქსიმადი“ მ. ცხ. 72r;
- „შეკრა კონაჲ დიდი და დაალბო“ მ. ცხ. 191v.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.