«განლეწა», «მოოჴრება», დაფშვნა, შემუსვრა, დამსხვრევა:
- „დ ა ჰ ლ ე წ ნ ე მთანი და დ ა ჰ მ წ უ ლ ი ლ ნ ე ბორცუნი“ I, —„გ ა ნ ჰ ლ ე წ ო მთა, დააწულილნე ბორცუნი“
- O, ეს. 41,15; „სახლნი მეფისა ბაბილონისანი ვითარცა კალონი მსთულებელისანი დ ა ი ლ ე წ ნ ე ნ“ O,—„სახლნი
- ბაბილონისანი ვითარცა კალო ოჴერი მ ო ო ჴ რ დ ე ნ“ pb., იერემ. 51,33; „მრავალჯერ დ ა ლ ე წ ვ ი თ ა“ ფლკტ.
- 157,8; „წათითა დ ა ლ ე წ ნ ე ს წუვნი მათნი“ B, სბსტ•, 140,21; „არა დ ა ი ლ ე წ ო ს კეცის ჭური“ მ. სწ. 309,34;
- „სერობინნი დ ა ი ლ ე წ ე ბ ო დ ი ა ნ შიშისაგან“ მ. სწ. 124,16. „მრავალჯერ ქვითა დალეწვითა მით უმეტჱს
- დამაშურალ ხარ“ ფლკტ. 157,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page