- „ვიდრემდე დ ა ლ პ ე ნ ჴორცნი მისნი“ იობ 33,21; „ნაყოფი მისი დ ა ლ პ ე ს“ O, ეზეკ. 17,6; „შეყროლდეს, დ ა ლ პ ე ს
- წყლულებანი ჩემნი“ ფს. 37,6; „უკუეთუ უტევნე იგინი (სამოსელნი) და არა ამზევნებდე, თჳთ დ ა ლ პ ე ნ იგინი“ მ. ცხ. 251r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.