( -
D I [

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ

დამალულ–ი

«დაფარული», საიდუმლო; სასირცხო ადგილი:
 
„არიან ვინმე ქუაბსა ერთსა დ ა მ ა ლ უ ლ“ ანდ-. ანატ. 192,8; „სანთელი შჯულსა შინა ჴჳმირსა ქუეშე დ ა მ ა ლ უ ლ იყო“ იპ. რომ.–
კურთხ. ისაკ და იაკ. 4,1; „დ ა მ ა ლ უ ლ ი, რომელი არა საცნაურ იყოს“ ლ. 12,2; „(იყვნეს) დ ა მ ა ლ უ ლ საყოფელსა მას
მ ე ფ ე თ ა ს ა“ რიფს. 167,5; „შეიპყრა დ ა მ ა ლ უ ლ ი მისი“ O,—„დაშთეს დ ა ფ ა რ უ ლ ნ ი მისნი“ pb., აბდ. 1,6.
See also: მალვა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9