დამდაბლება

1. «დავრდომა», «მშჳდება», «ჭირვება», «ძლეულ ყოფა», «მცირება», «დაგლახაკება», მდაბლად ქცევა, შევიწროება, შეჭირვება, დამორჩილება; დამწუხრება, შერცხვენა:
    

   „უკუეთუ დ ა მ დ ა ბ ლ დ ე ს (დ ა ვ ა რ დ ე ს pb.) ძმაჲ შენი შენ შორის“ G, ლევიტ. 25,39; „თავი თჳსი დ ა ი მ დ ა ბ ლ ა

   (დაიმცირა Q) და ხატი მონისაჲ მიიღო“ (მონებისაჲ შთაიცუა Q)“ pb., ფლპ. 2,7; „ძენი ამმონისნი დ ა მ ა მ დ ა ბ ლ ე ბ დ ე ს მე

   (მ ა ჭ ი რ ვ ე ბ დ ე ს მე M)“ G, მსჯ. 12,2; „დ ა ა მ დ ა ბ ლ ა უფალმან იაბინი მეფე“ M,—„ძ ლ ე უ ლ ყ ო ღმერთმან მას დღესა

   შინა იავინ მეფე“ G, მსჯ. 4,23; „დ ა მ ა მ დ ა ბ ლ ნ ე ს ჩუენ“ G,—„გ უ ა მ შ ჳ დ ე ბ დ ე ს ჩუენ“ pb., II შჯ• 26,6; „რომელმან

   აღიმაღლოს თავი თჳსი, იგი დ ა მ დ ა ბ ლ დ ე ს“ მთ. 23,12; „რავდენ იგინი დ ა ა მ დ ა ბ ლე ბ დ ე ს, ეგოდენ ესენი უფროჲს

   გ ა ნ ძ ლ ი ე რ დ ე ბ ო დ ე ს“ O, გამოსლ. 1,12; „დ ა ვ ა მ დ ა ბ ლ ე ნ ყოველნი მტერნი შენნი“ M, I ნეშტ. 17,10; „რომელმან

   დ ა ა მ დ ა ბ ლ ა, მანვე შეიწყალოს“ I, გოდ. იერემ. 3,32; „დ ა მ დ ა ბ ლ დ ი ქუეშე ჴელსა მისსა“ O, დაბ. 16,9; „უკუეთუ

   დ ა ა მ დ ა ბ ლ ნ ე ასულნი ჩემნი“ O, დაბ. 31,50; „დედანი ჩუენნი სიონს შინა დ ა ა მ დ ა ბ ლ ნ ე ს“ O, გოდ. იერემ. 5,11;

   „დ ა ჰ მ დ ა ბ ლ დ ე სამკჳდრებელისაგან შენისა“ pb.,—„დ ა ჰ გ ლ ა ხ ა კ ნ ე მკჳდრობისაგან შენისა“ O, იერემ. 17,4.

2. მოუძლურება, შეჭირვება; მორჩილება:
    

   „ვიცი დ ა მ დ ა ბ ლ ე ბ ა ჲ ც ა და ვიცი გარდამატებაჲცა“ ფლპ. 4,12; „თჳსითა დ ა მ დ ა ბ ლ ე ბ ი თ ა განჴსნნეს წყევანი“

   იპ. რომ.-კურთხ. ისაკ. და იაკ. 20,2.

   Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.