
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

დანაკ-ი, დანა,

დანა, მახვილი:

„არიან აქა ორ დ ა ნ ა კ“ ლ. 22,38; „მოიხუნა იისუმან დ ა ნ ა კ ნ ი კლდისანი, რომელთა მიერ წინა-დასცჳთა ძეთა“ G, ისუ წ. 21,42;
„ვქმნეთ დ ა ნ ა კ ი“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 134,17. „დაადგა დანაჲ, რაჲთამცა განკუეთა თევზი“ მ. ცხ. 356r.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.