ცემა, დაჩეჩქვა:
- „დ ა უ ნ ა ყ ე ს ქვითა პირი მისი“ რიფს• 173,30; „დ ა მ ნ ა ყ დ ე ს მე ურთიერთას გუემითა“ H—341,47. „დ ა ნ ა ყ ი ლ იყო
- უდაბნოს გარე მისგან“ Sin.—6,95r.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.