დასარღუეველ-ი, ზღუდე-დარღუეულ-ი. აოხრებული, დამხობილი, დაქცეული:
- „აღვაშჱნო დ ა რ ღ უ ე უ ლ ი მისი“ O, ამოს 9,11; „ვითარცა სახლი დ ა რ ღ უ ე უ ლ ი არს ცოფისა თანა სიბრძნჱ“ O, ზირ. 21,21.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.