( -
D I [

დ- და დგ დე დი დნ დო დრ დუ დღ დჳ
დაა დაბ დაგ დად დავ დაზ დათ დაკ დალ დამ დან დაო დაპ დაჟ დარ დას დატ დაუ დაფ დაქ დაღ დაყ დაშ დაჩ დაც დაძ დაწ დაჭ დახ დაჯ დაჰ დაჴ

დასჯილ-ი, დარჩილ-ი, დაშჯილ-ი

დასაშჯელი.
«განცრუვებული», მსჯავრდადებული:
 
„საშჯელისა მისისაგან გამოვედინ დ ა შ ჯ ი ლ ი (გ ა ნ ც რ უ ვ ე ბ უ ლ ი Շ)“ ფს. 107,7; „მთავარი ამის სოფლისაჲდ ა ს ჯ ი ლ
არს“ ი. 16,1; „დ ა ს ჯ ი ლ თ ა თავისუფლებასა მიანიჭებს“ ეპ. კჳპრ.-დაფლვ. 92v; „დ ა რ ჩ ი ლ იყოქუეყანაჲ“ მრთ. S. კ. იერ.
-აღდგ. 159,31; „კაცი დ ა შ ჯ ი ლ ი და განკითხული ყოველსა ქუეყანასა“ I, იერემ. 15,10.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9