«მოტაცება», «წარტყუენვა», წართმევა:
- „დ ა ი ტ ა ც ე ბ დ ე ს ყოველთა, რომელი თანა–წარჰვლიდა მათ გზასა ზედა“ G—„მ ო ი ტ ა ც ე ბ დ ე ს ყოველსა ჟამსა წარმავალთა
- გზისათა“ M, მსჯ. 9,25; „დ ა ი ტ ა ც ე ს მათგან ნატყუენავი“ G,—„წ ა რ ტ ყ უ ე ნა მათგანი ტყუედ“ pb., რიცხ. 21,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.