«დაშთომილი», დატოვებული, გაშვებული:
- „დევნულღა თუ ვართ, არამედ არა დ ა ტ ე ვ ე ბ უ ლ ვართ“ II კორ. 4,9; „ესე არს ქუეყანაჲ, რომელ დ ა ტ ე ვ ე ბ უ ლ
- არს“ M,—„ქუეყანაჲ დ ა შ თ ო მ ი ლ არს“ G, ისუ ნ. 13,2; „რომელმან დ ა ტ ე ვ ე ბ უ ლ ი შეირთოს“ მთ. 5,32.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.