«დათრგუნვა», გავაკება:
- „ვითარცა მეკეცემანღა დ ა ტკ ე ბ ნ ი ს თჳსი იგი თიჴაჲ, ეგრე დ აი ტ კ ე ბ ნ ნ ე ნ“ I,—„ვითარცა მეკეცჱ, რომელი დ ას თ რ გ უ ნ ა ვ ნ
- თიჴასა, ეგრე დ ა ი თ რ გ უ ნ ნ ე ნ“ M, ეს. 41,25; „დ ა ტ კ ე ბ ნ ნ ა იგინი ბრჭყალმან ჩემმან“ G, მსჯ. 5,22.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.