დაირა:
- „რაჟამს დ ა ფ ს ა დასციან, მუნთქუესვე მჴედარნი შეკრბიან“ მ. სწ. 74,2; „ბრძანა მაშინ ამირა მუმლმან დაცემაჲ საყჳრისა და
- დ ა ფ ი ს ა ჲ“ ი. ურჰ. 274v.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.