«დაბურვა», «დარწყმა», «შევედრება», დამალვა, «აღმობურვა», «დავიწყება»:
- „დ ა ფ ა რ ო ნ იგი საბურველითა ტყავისა(ჲთა)“ pb., — „დ ა ბ უ რ ო ნ იგი ს ა ბ უ რ ა ვ ი თ ა ტყავისაჲთა“ G, რიცხ. 4,8;
- „ნუ დ ა ჰ ფ ა რ ა ვ ჩემგან მცნებათა შენთა“ G.—„ნუ დ ა მ ი რ წ ყ ა ვ მე მცნებათა შენთა“ Շ, ფს. 118,19; „დ ა მ ი ფ ა რ ა
- მე დაფარულსა კარვისა მისისასა“ G,—შ ე მ ი ვ ე დ რ ა მე საფარველსა კარვისა მისისა“ Շ, ფს. 26,5; „დ ა ჰ ფ ა რ ე ესე ბრძენთაგან“
- მთ. 11.25; „დ ა ე ფ ა რ ნ ე ს ცოდვანი“ ფს. 31,1; „საფარველსა ფრთეთა შენთასა დ ა მ ი ფ ა რ ე მე“ ფს. 16,8; „არა
- დ ა ი ფ ა რ ო ს სარცხჳნელი თჳსი“ O, ოვსე 2,9; „არა დ ა ვ ფ ა რ ე წყალობაჲ შენი“ ფს. 39,11; „დ ა ი ფ ა რ ნ ე ს თავნი მათნი“
- pb.,—„ა ღ მ ო ი ბ უ რ ნ ე ს თავთა მათთა“ O, იერემ. 14,4; „მიმთხუეველთა უსამართლოსა არავისვე დ ა ე ფ ა რ ვ ი ს“ pb.,—
- „რომელი იტყოდის ცრუსა, არავინ დ ა ა ვ ი წ ყ დ ე ს“ O, სიბრძ, სოლ. 1,8.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page