«დაბადება», «დამყარება»; «დადება საძირკუელისა»:
- „მთოვარე და ვარსკულავები, რომელ შენ დ ა ა ფ უ ძ ნ ე ნ (დ ა ჰ ბ ა დ ე)“ ფს. 8,4; „სოფელი და სავსებაჲ მისი შენ დააფუძნე
- (დაამყარე Շ)“, ფს. 88,12; „აღთქუმასა ქუეყანასა ზედა დ ა ა ფ უ ძ ნ ე ბ ს“ O, ამოს. 9,6; „ჴელთა... დ ა ა ფ უ ძ ნ ე ს სახლი
- ესე“ ზაქ, 4,9; „დ ა ა ფ უ ძ ნ ა იგი“ G, — დ ა დ ვ ა ს ა ძ ი რ კ უ ე ლ ი მისი“ M. ისუ ნ. 6,26; „დ ა ა ფ უ ძ ნ ე ქუეყანაჲ
- წყალსა ზედა“ H—341,157.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.