«დატევება», დარჩომა; «დათმენა»:
- „არა დ ა შ დ ე ს“ მთ. 24,2; „დ ა ვ შ ე დ ი თ მცირედნი მრავალთაგან“ I, ბარ, 2,13; „აჰა ეგერა დ ა გ შ დ ე ბ ი ს თქუენ
- სახლი თქუენი ოჴერი“ C,—„აჰა ესერა დ ა უ ტ ე ვ ე ბ თ თქუენ სახლთა თქუენთა ოჴრად“ DE, მთ. 23,38; „ესუას მას ცოლი და შვილ
- არა დ ა შ დ ე ს (დ ა უ შ თ ე ს DE)“, მრ• 12,19; „ერთი ოდენ ძირი (მხლისაჲ) დ ა შ თ ა“ მ. ცხ. 47r“; „ამორეველი დ ა შ თ ა
- დამკჳდრებად აელომს“ M,—„ამორეველმან დ ა ი თ მ ი ნ ა მკჳდრობაჲ აილომს შინა“ G, ისუ ნ. 10,49; „მე დ ა ვ შ თ ი ეკალთა შინა
- ვარდისათა“ ქ. ცხ. 79,15.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page