«შრომისა შემთხუევა», «მაშურალ ყოფა», გარჯა, დამაშვრალობა; «დასხმა»:
- „რაჲსათჳს დ ა აშ რ ო ბ თ (შ რ ო მ ა ს ა შ ე ა მ თ ხ უ ე ვ თ DE) დედაკაცსა მაგას?“ მთ. 26,10; „შენ გშიოდა და დ ა შ უ რ ე ბ ო დ ე“
- G,—„შენ გშიოდა და მ ა შ უ რ ა ლ ი ყ ა ვ“ M, II შჯ. 25,18; „უმეტჱს მათ ყოველთასა დ ა ვ შ უ ე რ“ I კორ• 15,10; „დ ა ვ შ უ ე რ ი
- მე სულთქმითა ჩემითა“ ფს. 6,7; „ცუდად დ ა ვ შ უ ე რ და ამაოდ“ I, ეს. 49,4; „დ ა გ ა შ უ რ ვ ე შენ, ისრაჱლ“ ეს. 43.22; „რაოდენ
- დ ა ვ შ უ რ ე ბ ი თ ჩუენ თავისა შენისა სიცოცხლისათჳს“ ფლკტ. 157,7; „ფერჴნი შენნი რბიან და დ ა გ ა შ რ ო ბ ე ნ შენ“ O,—„შენნი
- ფერჴნი რბიან და დ ა გ ს ხ ნ ი ა ნ შენ“ pb., იერემ. 12,5; „ნუცა დ ა ა შ რ ო ბ სტუანვითა თუალთა ნაკლულევანთასა“ O, ზირ. 4,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page