ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ბ- ბა ბგ ბდ ბე ბზ ბი ბკ ბლ ბმ ბნ ბო ბრ ბტ ბუ ბღ ბძ ბჭ ბჳ
ბებ ბეგ ბედ ბევ ბეკ ბელ ბემ ბეჟ ბერ ბეს ბეჭ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ბერ-ი

მოხუცებული; მონაზონი კაცი:
 
„ვითარ ჴელეწიფების შობად კაცსა ბ ე რ ს ა?“ ი. 3,4; „ერთი იყო ბ ე რ და ერთი ჭაბუკ“ მ. ცხ. 386 v; „ჰკითხა ძმამან
ვინმე ბ ე რ ს ა... ჰრქუა მას ბ ე რ მ ა ნ“ მ. ცხ. 26 v.
See also: ბერობა
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9