- „მოელოდა დ უ ქ ს ს ა“ B, — „მოელოდა იგი დ უ ქ ს ი ს ა მის მოსლვასა“ A, სბსტ. 128,21; „უბრძანა დ უ კ მ ა ნ,
- რაჲთა დაჴშნენ ყოველნი სავაჭრონი“ მ. ცხ. 209r; „მო-ვინმე-ვიდა... ძმაჲ ვენევენტოს დ უ კ ი ს ა ჲ“ ი.-ე. 31,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.