
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

დღესასწაულ–ი

კერძო დღესასწაული.

«უქმელება», «პასქა»:

„დავადუმნეთ ყოველნი დ ღ ე ს ა ს წ ა უ ლ ნ ი ღმრთისანი“ G, —„დავაცადნეთ უ ქ მ ე ლ ე ბ ა ნ ი ღმრთისანი“ Շ, ფს. 73,8;
„ყვეს დ ღ ე ს ა ს წ ა უ ლ ი იგი შჳდ დღჱ“ I, ნეემ. 8,18; „იყო დ ღ ე ს ა ს წ ა უ ლ ი იგი ჰურიათაი“ ი. 2,13;
„დ ღ ე ს ა ს წ ა უ ლ ი საჴსენებელისა მისისაჲ დააწესეს“ სჰკ. 83,16; „იყო დ ღ ე ს ა ს წ ა უ ლ ი იგი ჰურიათაჲ მოახლებულ“
C,—„მოახლებულ იყო პ ა ს ქ ა ჲ. იგი ჰურიათაი“ DE, ი. 2,13.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.