( -
D I [

ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ება ებგ ებე ები ებნ ებრ

ებან-ი

ქნარი, ჩანგი:
 
„იმღერდა წინაშე ღმრთისა... ე ბ ნ ი თ ა, ბობღნითა და წინწილითა და ნესტჳთა“ M, I ნშტ. 13,8; „შემასხმელნი ქნარითა და
ე ბ ნ ი თ ა და წინწილითა“ M, I ნშტ. 25,1; „იყო შენ მათა ვითარცა ჴმაი ე ბ ნ ი ს ა ჴმაშუენიერისაჲ და აღრთულისაჲ“ O,
ეზეკ. 33,32; „რომელნი თანა უტყუელავთ ჴმასა ე ბ ნ ი ს ა ს ა“ O, ამოს 6,5; „ვერ „ჴელ-ეწიფების სტჳნვაჲ ე ბ ნ ი თ ა“
გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 159,17.
See also: ებნა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9