«არაწმიდება», უწმინდურება, «შეგინება», საძაგელება, ბიწი:
- „შინაგან გულისაგან... გამოვლენ... ბ ი ლ წ ე ბ ა ნ ი (ა რ ა წ მ ი დ ე ბ ა ნ ი DE)“ მრ. 7,22; „ნუმცა იპოვების თქუენ თანა
- წიდოვნება და ბილწებაჲ“ I ეზრა 1,4; „ნუ იქმთ მაგას საქმესა ბ ი ლ წ ე ბ ი ს ა ს ა, რომელ მოვიძულე“ O,— „ნუ იქმთ საქმესა
- შ ე გ ი ნ ე ბ ი ს ა ამისასა, რომელი მოვიძულე“ pb., იერემ. 44,5; „არა შესუარულ ხარ ბ ი ლ წ ე ბ ი თ ა“ მარკ. 248r;
- „უკუეთუ გესროდის ისრითა ბ ი ლ წ ე ბ ი ს ა ჲ თ ა, შეიჭურე შენ უბიწოებითა“ მ. სწ. 144,20.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.