«ესრეთ»; «ეგრევე»:
- „ე გ რ ჱ ც ა არავე ერთ იყო წამებაჲ იგი მათი“ C, — „არცა ე ს რ ე თ ერთ იყვნეს წამებანი მათნი“ DE, მრ. 14,59;
- „ე გ რ ე ც ა მეორემან“ C,––„ე გ რ ე ვ ე მეორემან“ DE, მთ. 22,26.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.