«ეგრეთვე», «ესრევე», აგრევე, მაგის მსგავსად, «ეგრეცა»:
- „ე გ რ ე ვ ე თქუენცა უგულისჴმო ხართა“ DE,—„ე ს რ ე ვ ე თქუენცა უგულისჴმო-ღა ხართ“ C, მრ. 7,18; „მათცა ე გ რ ე თ ვ ე უყვეს“
- DE;—„მათცა ე გ რ ე თ ვ ე უყვეს“ C, მთ. 21,36; ე გ რ ე ვ ე უყოფდეს წინასწარმეტყუელთა მამანი მათნი“ DE,—„ე ს რ ე ვ ე უყოფდეს
- წინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი“ C, ლ. 6,23; „ე გ რ ე ვ ე მეორემან“ DE,—„ე გ რ ე ც ა მეორემან“ C, მთ. 22,26.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.