ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ეზო
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ეზოჲს-მოძღუარ–ი

ათასის-თავი, სასახლის მთავარი, მნე:
 
„იოჰანა, ცოლი ქოზაჲსი, ეზოჲს-მოძღურისა ჰეროდესი“ ლ. 8,3; „ოქოზათ, ე ზ ო ჲ ს-მ ო ძ ღ უ ა რ მ ა ნ მისმან“ O, დაბ. 21,22;
„არღარა ყოფად ხარ ჩემდა ე ზ ო ჲ ს–მ ო ძ ღ უ ა რ“ ლ. 16,2.
See also: მოძღუარ-ი
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9