
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ეკალ-ი

ქაცვი, ჩირგვი:

„მო-ნუ-ისთულიან ე კ ა ლ თ ა გ ა ნ ყურძენი“ მთ. 7,16; „შეთხზეს გჳრგჳნი ე კ ა ლ თ ა გ ა ნ“ მთ. 27,29; „დავწერტნე ჴორცნი
თქუენნი ე კ ლ ე ბ ი თ ა“ G, მსჯ. 8,7; „ქუეყანაჲ დაყამირებული, რომელსა გამოაქუნ ე კ ა ლ ი და კუროჲს-თავი“ ფლკტ. 152,33;
„საფარველად იყვნეს კლდენი და ე კ ა ლ ნ ი“ ნრს. 70,6; „ე კ ა ლ მ ა ნ გამოიღის ვარდი“ მ. სწ. 191,11.

Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.