«შეკრება», «შემოკრება», «განკრება»:
- „ყოველი შესაკრებელი ე კ ლ ე ს ი ა ყავ“ G, — ყოველი იგი ერი შ ე კ რ ი ბ ე“ O, ლევიტ. 8,3; „ე კ ლ ე ს ი ა ყ ა ვ ჩემდა მომართ ერი“
- G,— „შ ე მ ოკ რ ი ბ ე ერი ეგე ჩემ წინაშე“ M, II შჯ. 4,10; „ყოველი შესაკრებელი ე კ ლ ე ს ი ა ყ ვ ე ს“ G,—„ყოველი ერი შ ე კ რ ი ბ ე ს“ pb., რიცხ. 1,18; „ე კ ლ ე ს ი ა ყ ო ყოველმან შესაკრებელმან“ G, — „გ ა ნ კ რ ბ ა ყოველი კრებული“ M, ისუ ნ. 18,1.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.