ნათელი, სხივი, ბრწყინვალება:
- „ე ლ ვ ა ნ ი წჳმად გარდააქცინის“ ფს. 134,7; „ცეცხლისა მისგან გამოვიდოდეს ე ლ ვ ა ნ ი“ O; ეზეკ. 1,13; „ვხედევდ
- მე ეშმაკსა, ვითარცა ე ლ ვ ა ს ა, ზეცით გარდამოვრდომილსა“ ლ• 10,18; „პირი მისი ვითარცა ხილვაჲ ე ლ ვ ი ს ა ჲ“ O,
- დან. 10,6; „ვითარცა-იგი სანთელი ე ლ ვ ი თ ა განგანათლოს შენ“ ლ. 11,36; „ე ლ ვ ა ჲ საჭურვლისაჲ“ O, ნაუმ 3,2.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.