( -
D I [

ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ელ ელა ელე ელვ ელი ელმ ელო

ელვარე

«ბრწყინვალე», «მბრწყინვალე»:
 
„იყო... სამოსელი მისი... ე ლ ვ ა რ ე“ ლ. 9,29; „ორ კაც ზედა-მოადგეს მათ სამოსლითა ე ლ ვ ა რ ი თ ა“ DE,—
„ორ კაც გამოჩნდეს სამოსლითა ბ რ წ ყ ი ნ ვ ა ლ ი თ ა“ C, ლ. 24,4.
See also: ელვა
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9