«ბრწყინვალე», «მბრწყინვალე»:
- „იყო... სამოსელი მისი... ე ლ ვ ა რ ე“ ლ. 9,29; „ორ კაც ზედა-მოადგეს მათ სამოსლითა ე ლ ვ ა რ ი თ ა“ DE,—
- „ორ კაც გამოჩნდეს სამოსლითა ბ რ წ ყ ი ნ ვ ა ლ ი თ ა“ C, ლ. 24,4.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.