ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ეა ებ ეგ ევ ეზ ეთ ეკ ელ ემ ენ ეპ ეჟ ერ ეს ეტ ეუ ეფ ექ ეშ ეჩ ეჭ ეჯ ეჰ
ეპა ეპი ეპრ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ეპისტატ-ი

ზედამდეგი, მოძღვარი მუშებისა, მიწის-მოქმედთა:
 
„ყოვლისა უფროჲს ე პ ი ს ტ ა ტ ი ს ა თ ჳ ს, რომელ არს მუშათა უხუცესი“ ი.-ე. 43, 20.
Source: აბულაძე ილია, „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9