შრომის სპეციფიკური ეკონომიკური ფორმა, რომლის სასარგებლო ეფექტიც არამატერიალური მომსახურებით ვლინდება. იგი ორ ჯგუფად შეიძლება დაიყოს: ა) პირადი მომსახურება, რომლის სახეებიც უშუალო ზემოქმედებას ახდენენ ადამიანებზე. მას მიეკუთვნება: განათლება, ჯანმრთელობის დაცვა, სოციალური უზრუნველყოფა, ფიზიკური კულტურა და სპორტი, საყოფაცხოვრებო, მომსახურება; ბ) სოციალური მომსახურება, რომელიც უმწეოთათვის (სტიქიურ უბედურებებში დაზარალებულთა, ლტოლვილთა, იმიგრანტთა) საცხოვრებლის, ან სხვა სახის დახმარებებით ხორციელდება.
Source: მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [შემდგ.: სამსონ ურიდია და სხვ.; რედ.: ვაჟა გურგენიძე] - თბ., 2004 - 483გვ.: ცხრ.; 24სმ. - (საჯარო მოსამსახურის ბ-კა). - ISBN 99940-0-063-2: [ფ.ა.]