მემარცხენე

თანამედროვე პოლიტიკურ ლექსიკონში აღნიშნავს რადიკალურ ან პროგრესულ-სოციალისტური მიმდევრობის მომხრეს. აღნიშნულ ტერმინს თავდაპირველად ჰქონდა სიტყვასიტყვითი მნიშვნელობა - მემარცხენეებად იწოდებოდნენ 1789 წელს საფრანგეთის გენერალური შტატების სხდომის მიმდინარეობისას მეფის მარცხნივ მსხდომი მესამე წოდების (საქალაქო კორპორაციების) წარმომადგენლები. მეფისგან მარჯვნივ მდებარე, უფრო პრესტიჟულად მიჩნეული ადგილები თავადაზნაურობას ეკავა. ტერმინის თავდაპირველი მნიშვნელობა განპირობებული იყო სიტყვა „მარცხენის“ ძირითადი მნიშვნელობით - უფრო სუსტი ხელი. ფრანგულად „gauche“ (მარცხენა, მოუხერხებელი, უთავბოლო), ლათინურად „sinister“. საფრანგეთის დიდი რევოლუციისას თავმჯდომარის ადგილიდან დარბაზის მარცხენა ნაწილი, ჩვეულებრივ, რადიკალებსა და თანასწორობის მომხრეებს ეკავათ. მემარცხენის რეალური მნიშვნელობა არსებითად იცვლება დროის და ადგილის შესაბამისად, რომლის შედეგად ტერმინმა საკმაოდ არაერთგვაროვანი მნიშვნელობა შეიძინა.