E. beneficiary, benefitriceiver 1. პირი, რომელიც სარგებლობს რა ნივთით, იღებს მისგან გარკვეულ ეკონომიკურ სარგებელს, ნივთით მოსარგებლე შეიძლება იყოს ნივთის მესაკუთრე ან არამესაკუთრე;
2. ფიზიკური ან იურიდიული პირი, რომელიც დაზღვევის ხელშეკრულების ან სავალდებულო დაზღვევის შესახებ კანონმდებლობის თანახმად იღებს სადაზღვევო ანაზღაურებას (საქართველოს კანონი „დაზღვევის შესახებ“, მუხლი 2ვ).
Source: მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [შემდგ.: სამსონ ურიდია და სხვ.; რედ.: ვაჟა გურგენიძე] - თბ., 2004 - 483გვ.: ცხრ.; 24სმ. - (საჯარო მოსამსახურის ბ-კა). - ISBN 99940-0-063-2: [ფ.ა.]