E. operativeFr. operatifG. operativL. operatio 1. ოპერაციასთან დაკავშირებული;
2. სიტუაციის დროულად გამოსწორების, სწრაფად და სათანადოდ საქმის კეთების უნარის მქონე;
3. რაიმეს უშუალოდ, პრაქტიკულად განმხორციელებელი;
4. სამხედრო ან მსგავს ოპერაციასთან დაკავშირებული;
5. ის, რაც რაიმე ამოცანის, გეგმის დაუყოვნებლივ შესრულებასთან არის დაკავშირებული.
Source: მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [შემდგ.: სამსონ ურიდია და სხვ.; რედ.: ვაჟა გურგენიძე] - თბ., 2004 - 483გვ.: ცხრ.; 24სმ. - (საჯარო მოსამსახურის ბ-კა). - ISBN 99940-0-063-2: [ფ.ა.]