E. practicalG. PraktischGk. practica, praktike 1. ცხოვრებისეულ საკითხებში გარკვევის უნარის მქონე, საქმიანი;
2. საქმისთვის ვარგისი, მოხერხებული, ეკონომიური.
Source: მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [შემდგ.: სამსონ ურიდია და სხვ.; რედ.: ვაჟა გურგენიძე] - თბ., 2004 - 483გვ.: ცხრ.; 24სმ. - (საჯარო მოსამსახურის ბ-კა). - ISBN 99940-0-063-2: [ფ.ა.]