E. specialFr. specialG. spezialL. specialis განსაკუთრებული, თავისებური 1. განსაკუთრებული, რაიმესთვის განკერძოებულად მიკუთვნებული;
2. ცალკეულ დარგს მიკუთვნებული, ურთიერთობის ცალკეული სფეროსთვის დამახასიათებელი.
Source: მოხელის სამაგიდო ლექსიკონი / გაეროს განვითარების პროგრამა; [შემდგ.: სამსონ ურიდია და სხვ.; რედ.: ვაჟა გურგენიძე] - თბ., 2004 - 483გვ.: ცხრ.; 24სმ. - (საჯარო მოსამსახურის ბ-კა). - ISBN 99940-0-063-2: [ფ.ა.]