არბიტრირება

კონფლიქტში ჩაბმული მხარეების ურთიერთმორიგების მეთოდი, რომლის დროსაც არ მისდევენ ფორმალურ პროცედურებს ან წესებს. ამგავრი წესების არარსებობის პირობებში პოზიციების ურთიერთდაახლოება ძირითადად მოლაპარაკებების მთელ სერიასა და უკვე არსებული პრეცედენტების გათვალისწინებას ემყარება. ამგვარი შეხვედრების პროცესში მხარეები თანხმდებიან, მოლაპარაკებებს გაუძღვეს ერთი რომელიმე არბიტრი ან მომრიგებლების მცირე ჯგუფი, რომელთა ვერდიქტი ყოველთვის კომპრომისულია. ამის გამო ითვლება, რომ ა. უფრო მოდავე მხარეებს შორის მშვიდობის მიღწევას ემსახურება, ვიდრე სამართლიანობის დაცვას. ა–ს ძირითადად სავაჭრო–სამეურნეო და საერთაშორისო ურთიერთობებში წარმოშობილი სადავო საკითხების მოსაგვარებლად მიმართავენ.