დ-ს ქმნიან ერთი და იგივე გვარის მონარქი მმართველები, რომლებიც ერთმანეთს ცვლიან ტახტზე მემკვიდრეობის უფლებით. თუ კონკრეტულ მმართველს ლეგიტიმურობას ანიჭებს მემკვიდრეობითობა, მთელი დ-ის ლეგიტიმურობა ემყარება „ტახტისა და საკურთხევლის“ კავშირს. საუკუნეების მანძილზე ევროპაში გაბატონებული მმართველობის ამ ფორმის ლეგიტიმაციას ეკლესია ახდენდა. იგი მხარს უჭრდა ამა თუ იმ დ-ის კანონიერებას და მოსახლეობისაგან მოითხოვდა ამ მიწიერი, დროებითი ხელისუფლებისადმნი მორჩილებას.
Source: სოციალურ და პოლიტიკურ ტერმინთა ლექსიკონი–ცნობარი / [სარედ.: ჯგუფი: ედუარდ კოდუა და სხვ. ; გამომც.: ლაშა ბერაია] - თბ. : ლოგოს პრესი, 2004 - 351გვ. ; 20სმ. - (სოციალურ მეცნ. სერია/რედ.: მარინე ჩიტაშვილი). - ISBN 99928-926-9-2 : [ფ.ა.]