შედარ. quaesítior; აღმ. quaesitíssimus.
1. რჩეული, დახვეწილი;
2. განსაკუთრებული, საგანგებო;
- excepére Graeci quaesitíssimis honóribus ბერძნებმა მიიღეს
- ის განსაკუთრებული პატივით (Tac. ann. 2, 53).
Source: ლათინურ-ქართული ლექსიკონი : ქართ.-ლათინ. შესატყვისობათა დართვით : (14000 სიტყვა); ყაუხჩიშვილი, სიმონ, ავტ. თბ. : საბჭ. საქართველო, 1961 (თსუ-ს სტ.).