secrétus, a, um

1. მიმღ.
   განმარტოვებული, რომელიც განმარტოვდა.
    

   dómi secrétus შინ რომ განმარტოვდა (Tac. ann. 15,59).

2. განცალკევებული, განმარტოებული; მყუდრო;
    

   cásta et secréta dómo სუფთა და მყუდრო ჰქონდა სახლი (Tac. ann. 14,22).

   Source: ლათინურ-ქართული ლექსიკონი : ქართ.-ლათინ. შესატყვისობათა დართვით : (14000 სიტყვა); ყაუხჩიშვილი, სიმონ, ავტ. თბ. : საბჭ. საქართველო, 1961 (თსუ-ს სტ.).