blandiméntum (blandiménti)

1. ( სშ.) მლიქვნელობა;
2. თავის მოქონვა; შეღავათი;
    

   múlta blandiménta plébi ab senátu dáta სენატმა ხალხს ბევრი შეღავათი მისცა (Liv. 2,9,6);

3. მოფერება; ალერსი;
    

   blandiméntis et largitiόnibus მოფერებით და საჩუქრებით (Tac. ann 11,64).

   Source: ლათინურ-ქართული ლექსიკონი : ქართ.-ლათინ. შესატყვისობათა დართვით : (14000 სიტყვა); ყაუხჩიშვილი, სიმონ, ავტ. თბ. : საბჭ. საქართველო, 1961 (თსუ-ს სტ.)