caecus a, um

1. ბრმა, უსინათლო;
2. ბნელი;
    

   paríetes caeci ბნელი კედლები (Aen.5,589);

3. fig. დაბრმავებული;
    

   furόrne caeco an rápit vis ácrior სიცოფემ წარგიტაცათ დაბრმავებულები თუ უფრო მწვავე ძალამ (Hor.ep. 7,13)

   Source: ლათინურ-ქართული ლექსიკონი : ქართ.-ლათინ. შესატყვისობათა დართვით : (14000 სიტყვა); ყაუხჩიშვილი, სიმონ, ავტ. თბ. : საბჭ. საქართველო, 1961 (თსუ-ს სტ.)