უღელი

1. წყვილად აცმულ ჩურჩხელებს შორის მოთავსებული ძაფი, რომლითაც ჩურჩხელებს ჩამოკიდებენ ფელამუშის დასაწრეტად და გასახმობად
    

   გოზინაყს აცვამენ წყვილად, მათ შორის დარჩენილ თავისუფალ ძაფს რომლითაც გადაკიდებენ ჭოგრზე გოზინაყს ფელამუშის დასაწრეტათ და გასახმობათ, უძახიან უღელს (ტაბაკინი),

2. სიგრძის საზომი ერთეული (დაახლოებით ნახევარ არშინამდე)
    

   ტუნელში შავ ქვას რამდენ უღელს გადაჭრიდი, იმდენ აბაზს ეიღებდი. აქ რო ყამირი იყო, ნახევარ არშინს რო გადაჭრიდი უღელი იყო ისი (ბოსლევი).

3. საწნახლის ზევიდან თავსა და ბოლოს სვეტებზე ჩამოცმული თაღისებური ძელი
    

   ჰორიზონტალური ბოლოებით უღელი ხის ორი მოხრილი ხეა, რომელიც საწნახელს ზევიდან აქ დამაგრებული (სანახშირე).

4. წისქვილის კრიჭის ცალ მხარეზე ჰორიზონტალურად დამაგრებული ხის ჯოხი, რომელზედაც მიერთებულია სარეკელა
    

   უღელზე მიმაგრებულია სარეკელა (რგანი); გამოაცალე კაკალს უღელი (განთიადი) კაკლის უღელი, ნებალოს რომ ყოფს, ისაა (ზვარე).

5. წყვილი (ითქმის ადამიანზეც).
    

   ერთი უღელი ქალიშვილები ყვავილბატონებმა მომიკლა (ზედუბანი); მე მყამს ერთი უღელი ბიჭები (წირქვალი).

   Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 378.