მომკილი პურის კონა, რომელიც რამდენიმე ხელეურისაგან შედგება
- პურს რო მოვჭრით, წკნელით შევკრამთ, ამას ძნა. ქვია (მერჯევი); ჭევლეფ დააწყობენ წკნელზე, მერე რო შეკონიან, ძნა გამოვა (არგვეთი); პურს ჯერ მოვჭევლით, მერე მოვკონით, თითეულ კონას ქვია ძნა (მანდაეთი); ერთ კონას, წკნელით მოჭერილს, უძახით ძნას (წიფა); ძნაში შედის 10-12 ჭევლი (ხევი); ჭევლეფს მოუყრიდით თავს, შევკონამდით, გამევიდოდა ძნა, მერე ჯას დავდგამდით (ზვარე); 3-5 ხელაური, რაც წკნელში შეიკვროდა, არი ძნა (ვახანი); მომკილი პურის ზვინი, პურის ძნა დადგეს (ვერტყვიჭალა).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 472.
to main page 
top of page