გადაჭრილი ან გადაუჭრელი მუხის ძირში ნორჩი, ტანაზრდილი, სწორი, უტოტო ამონაყარი, ან ცალკე, ობლად ამოზრდილი უტოტო, სწორი, წვრილი, ნორჩი მუხა (დაახლოებით მაჯის სიმსხო), რომელსაც ძირითადად იყენებენ ტკეჩისათვის
- მუხამ რო ამეიყაროს ლორთქათ, იმას ეძახიან ლაჩს; ლაჩი მუხა ობლათაა ამოსული, ცალკე ერთი, უროკოთ, სატკეჩათ იხმარება, კალათების საწნავათ. ლაჩ მუხას მოჟენჟღავდენ, ახშობდენ მზეზე და ხმარობდენ ფარნათ (შროშა); გძელი ჯოხები მეიღუნება (ორი ჯოხი) და გეეყრება სახოპავი ბადის ტარში. ლაჩ მუხას ხმარობენ მაგაზე, ადვილად იღუნება ისი (სანახშირე).
Source: ძოწენიძე, ქეთევან. ზემოიმერული ლექსიკონი. - თბილისი, განათლება. 1974. – გვ. 216.
to main page 
top of page